Στις 15 του Νοεμβρίου ξαφνικά και αναπάντεχα έφυγε από την ζωή ο Μιχάλης Γεωργαντόπουλος αφήνοντας για πάντα στην οικογένειά του και στους πολλούς φίλους του ένα τεράστιο κενό. Γιός και εγγονός δασκάλων και καθηγητών σπάνιας αξιοσύνης και ευσυνειδησίας, ξεχώρισε αμέσως για την ευφυΐα και τον ευθύ χαρακτήρα του, γνωρίσματα που του επέτρεψαν κατόπιν να ολοκληρώσει με τον καλύτερο τρόπο εξαιρετικές σπουδές.
Μετά την αποφοίτησή του από την Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην οποία είχε εισαχθεί μεταξύ των πρώτων ακολούθησε με την ίδια επιτυχία ανώτερες σπουδές Διοίκησης Επιχειρήσεων και Επιχειρησιακής Έρευνας στο Παρίσι, στο Διεθνές Κέντρο Επιχειρησιακών Ερευνών ( CIRO ), όπου φοίτησε ως υπότροφος του Γαλλικού κράτους, σπουδές στις οποίες και αρίστευσε.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως Μηχανικός στον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων,ως Διευθυντής στην Εταιρεία Πετρελαιοειδών FINA, ως Διευθυντής, Γενικός Διευθυντής και τέλος Διευθύνων Σύμβουλος στην Ελληνική Εταιρεία Πετρελαιοειδων. Ε.Κ.Ο.Διετέλεσε επίσης μελος του Δ.Σ του Ο.Τ.Ε.

Η εκτίμηση και η αγάπη των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάστηκε ήταν έκδηλη και την ημέρα της πάνδημης κηδείας του με την συμμετοχή εκατοντάδων φίλων,συναδέλφων και συνεργατών του από όλες τις βαθμίδες. Παράλληλα με τις
επαγγελματικές δραστηριότητές του δεν έπαψε ποτέ να είναι ένας συνειδητός πολίτης με συγκροτημένη πολιτική σκέψη αλλά και γενικότερα ένας σκεπτόμενος άνθρωπος με γνήσια πνευματικά ενδιαφέροντα -ξαναθυμάμαι τώρα πόσο είχε εντυπωσιαστεί από ορισμένα πολιτικά κείμενα του Παναγιώτη Κονδύλη.
Πλούσια ήταν και η κοινωνική δράση του. Παραδειγματικά μόνο αναφέρομαι εδώ στην αγάπη του για τον κλασσικό αθλητισμό και τον στίβο ( κληρονομιά από τον Βαλκανιονίκη πατέρα του ), αγάπη που εκδηλώθηκε έμπρακτα με χορηγίες από την θέση του ως Διευθύνοντος Συμβούλου στην Εταιρία ΕΚΟ.
Για όσους τον γνώρισαν από κοντά, ο Μιχάλης υπήρξε ένας ξεχωριστός άνθρωπος και φίλος και έτσι θα τον θυμόμαστε.

Ν.Μ.Σκουτερόπουλος