Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, παρά την κρίση και τη δυσμενή κατάσταση της χώρας το Καρναβάλι Αιγιάλειας 2012 αναμφίβολα έγραψε τη δική του ιστορία. Οι εκδηλώσεις του τριημέρου στα ανατολικά του αχανούς Δήμου (!) στέφθηκαν με ανέλπιστη για τους διοργανωτές επιτυχία.
 
Βλέπετε, τα δύο ιστορικά καρναβάλια της Αιγιάλειας, της Ακράτας και της Αιγείρας, μετά από 15 χρόνια χωριστών παρελάσεων και εκδηλώσεων, ενώθηκαν και κατά γενική ομολογία κατόρθωσαν να πετύχουν το εγχείρημα του ενιαίου δυνατού καρναβαλιού. Σε μια διαδρομή 4 χιλιομέτρων –ευτυχώς ευθεία αυτή τη φορά- οι καρναβαλιστές ξεσήκωσαν τον κόσμο, μετάδωσαν το γέλιο και την ξεγνοιασιά και έκαναν τους εκατοντάδες θεατές να ξεχάσουν για λίγο τη σκληρή καθημερινότητα. Πλήθος κόσμου, που συνέρευσε από όλο το νομό αλλά και εκδρομείς καταχειροκρότησαν τα γκρουπ, χόρεψαν μαζί τους και μοιράστηκαν λίγο το κέφι και τον ενθουσιασμό τους.
 

Οι αλλοτινοί «πληγωμένοι» δρόμοι του τόπου μας μετατράπηκαν σε δρόμους του ξέφρενου γλεντιού με κυρίαρχο αυτή τη φορά το Θεό Διόνυσο. Πολλοί από τους θεατές ζήλεψαν που δεν συμμετείχαν. Μας το είπαν. Του χρόνου τους περιμένουμε. Να μην ξεχαστούν. Εμείς πάντως δεν θα τους αφήσουμε ήσυχους. Άλλοι, πάλι, εύχονταν να αποτύχει η συγχώνευση στους δρόμους της χαράς για να δικαιωθούν και να επιβεβαιώσουν τη μίζερη ματιά τους στα τεκταινόμενα της περιοχής. Κάποιοι σαν το σαλιγκάρι κλείστηκαν για άλλη μια φορά στο στενόχωρο καβούκι τους. Δυστυχώς για τους τελευταίους, νομίζω ότι αυτή τη φορά, δεν τους έδωσε κανένας καμία σημασία.       
 
Η συνταγή της επιτυχίας ήταν σίγουρα το αστείρευτο κέφι των καρναβαλιστών όλων των ηλικιών που συμμετείχαν στα γκρουπ της λαμπαδηδρομίας και της τελικής παρέλασης. Όλοι οι συμμετέχοντες έμοιαζαν σα να ήθελαν να ξορκίσουν το κακό που μας βρήκε σαν χώρα. Σα να ήθελαν με το δικό τους τρόπο να στείλουν ένα μήνυμα: όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα.
 
Σα μέλος της καρναβαλικής επιτροπής θα ήθελα να εξάρω την αρμονική συνεργασία μεταξύ των μελών. Διαφορετικοί άνθρωποι δουλέψαμε ο καθένας στο πόστο του για έναν κοινό σκοπό. Πήραμε ρίσκα και δύσκολες αποφάσεις σε δύσκολες εποχές και συγκυρίες. Ανοίξαμε ένα δρόμο, πιστεύω, με τη συνένωση των δυο καρναβαλιών. Οι παλιές συζητήσεις δεν έμειναν μετέωρες πάνω απ’ τον καφέ. Ίσως γιατί ωρίμασε πια η απόφαση της κοινής παρέλασης. Μάλλον, σκέφτομαι τώρα πιο νηφάλια, ο δρόμος αυτός ήταν ήδη ανοικτός κι εμείς φέτος απλά τον βαφτίσαμε: Καρναβάλι Αιγιάλειας. Τόσα μέλη σε όλα τα γκρουπ ανακατωμένα χωρίς περιορισμούς τοπικούς. Η βάση το ζητούσε, η κορυφή έπρεπε να ξεπεράσει τους ενδοιασμούς της και να κάνει την υπέρβαση.     
 
Τι θα μου μείνει από αυτό το καρναβάλι;
•    Η αστείρευτη ανάγκη του πιο μικρού καρναβαλιστή έως του πιο μεγάλου να αποδράσει από την καθημερινότητα. Παρόλη την οικονομική κρίση βρέθηκαν τρόποι να παρελάσουν με στολές σε προσιτές τιμές.
•    Οι συμπολίτες μας που συγκέντρωσαν τρόφιμα και ρούχα για τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους τους.
•    Οι χορηγοί και τα καταστήματα του τόπου μας για την οικονομική στήριξη και βέβαια, τα τοπικά ΜΜΕ –ηλεκτρονικές δημοσιογραφικές πύλες, εφημερίδες, ραδιόφωνα- που ανέδειξαν με τις δημοσιεύσεις τους τις εκδηλώσεις.
 
Κρατώντας μόνο τα θετικά, όπως έγραψαν οι φίλοι του καρναβαλιού στο face book, κρατώντας εκείνα μόνο που μας ενώνουν, θα διατηρήσουμε ζωντανή τη χαρά της συμμετοχής και την επόμενη χρονιά θα προετοιμάσουμε καλύτερες και μαζικότερες εκδηλώσεις.
 
Σε ένα καρναβαλικό άρμα γράφτηκε πολύ πετυχημένα ...keep walking Greece. Θα το παραφράσουμε με το ...keep walking Αιγιάλεια, γιατί το αξίζουμε σαν περιοχή. Φτάνει κοντά στους λίγους που σηκώνουν το βάρος των αποφάσεων να έρθουν κι άλλοι και να γίνει το καρναβάλι του τόπου μας ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.  

Αναστασία Ευσταθίου