Αναμφίβολα ζούμε στην εποχή των διλημμάτων. Στην δύστυχη χώρα μας οι πολίτες καθημερινά πρέπει να ψάχνουν απαντήσεις. Καλούνται δε μέσω των απαντήσεων να δώσουν λύσεις. Ευρώ ή δραχμή; Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο; Μέσω ή έξω από την ευρωζώνη; Aυτά είναι από τα πιο συνηθισμένα. Οι Πρόεδροι των Κοινοτήτων της Ανατολικής Αιγιάλειας, ως άλλος τόπος, έχει ένα επιπλέον δίλημμα.

“Να πληρώσω από την τσέπη μου για να φτιαχτεί η βλάβη στο δίκτυο ύδρευσης ή να αφήσω το νερό να τρέχει;”

Tον τελευταίο καιρό όταν παρουσιάζεται βλάβη στο δίκτυο ύδρευσης καλούνται οι Πρόεδροι να πληρώσουν οι ίδιοι ώστε να αποκατασταθεί η βλάβη. Η  προμήθεια των υλικών από το Αίγιο,  για την Ακράτα και την Αγείρα, έχει σταματήσει και τα τοπικά καταστήματα αρνούνται να εφοδιάσουν τον Δήμο παρά μόνον αν κάποιος εγγυηθεί ότι θα τα πληρώσει. Την πρώτη φορά πληρώσαμε, την δεύτερη το ίδιο, την τρίτη όμως   αγανακτισμένοι αρνηθήκαμε. Εισπράξαμε δε και την απάντηση ότι την Πρόεδρο θα κατηγορήσουν για ολιγωρία! Έτσι λοιπόν το νερό τρέχει τουλάχιστον δυο μήνες  στο Τσιβλό…

Στην Ακράτα δεν πλήρωσα για την τελευταία βλάβη και το νερό τρέχει  δέκα μέρες στα γιαννοπουλέικα, μπήκε στα σπίτια, φούσκωσε τους βόθρους και ακόμα δεν γνωρίζω (γιατί δεν μας ενημερώνει και κανείς) αν κάποιος άλλος άνοιξε το πορτοφόλι του για να αποκατασταθεί!

Θα πρέπει δε να αναγνωρίσω τον μεγάλο αγώνα που δίνουν οι εργάτες του συνεργείου αφού κάθε φορά ψάχνουν για πατέντες και λύσεις που δεν κοστίζουν ώστε να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν την κάθε Κοινότητα.

Κατά τα άλλα ενόχλησε το Αίγιο η κίνηση των Προέδρων της Ανατολικής Αιγιάλειας για απόσχιση από τον Δήμο που ανήκουμε.

Εμείς μπορεί να είμαστε «από πέρα κει» όπως μας αποκαλούν αλλά πρέπει να μας δέχονται ως ισότιμα μέλη. Αν δεν μπορούν, να μας αφήσουν!

Μαρία Καρρά
Πρόεδρος Κοινότητας Ακράτας